Çocukluk Yanılgıları

Küçükken, muhtemelen ilkokul çağlarındayken, salaklığın ötesine geçen bi huyum vardı.

Aklımdan geçen birşeyi unuttuğumda o ana geri dönmeye çalışırdım beynimde. Ne bileyim mutfaktan salona giderken aklıma anneme birşey söylemek geldi ve unuttuysam, mutfaktan salona kadar tekrar bi giderdim beynimde.

Buraya kadarı salaklık değil aslında. İşe yarıyor olabilir sonuçta.

Ama bu yöntem işe yaramazsa abartıp mutfağa fiziksel olarak geri giderdim. Hem de geri geri giderdim ki yöntemin etkisi artsın, o anki görüş açım aynı olsun falan. Bilmiyorum işe yarıyor muydu.

Sabah işe gelirken aklıma bloga yazmalık birşey gelmişti de. Unuttum şimdi. Tam da yeditepenin önündeki kavşaktaydım o sırada. Geri geri gitsem mi oraya?