Eos 450p

İki üç gün önce bahsettiğim pinhole girişimim ne yazık ki başarısızlıkla sonuçlandı. İşin arasında yardır yardır gidip verdiğim filmi almak için fotoğrafçıya tekrar gittiğimde "boş çıktı abi" cevabını aldım. Alır almaz da boynum büküldü, hevesim kırıldı. Fotoğrafçıya iki göz süzüp çıktım. 

Eve geldiğimdeyse aslında başarısız olmadığımı farkettim filmleri incelerken. Karelerin çoğu boştu tamam ama bir kaç tanesi pozlanmıştı. Bir kaç karede görebiliyordum bana poz veren ütümü (evet o an sıcak bi dokunuşa ihtiyacım vardı ve evde bunu tek sağlayabilecek varlık ütüydü). Fotoğrafçı ya bakmamıştı bile pozların tamamına, ya da muhtemelen soluk benizli ve eciş bücüş görünen ütüyü bir şeye benzetememişti. "sen anca biyometrik vesikalık çek" diye geçirdim içimden. Ama götürüp o pozları adamın gözüne dürtmeye üşendim. 

Sonra "Bu iş analogda oluyorsa dijitalde neden olmasın?" gibi dahiyane bi fikir geldi aklıma. Bu da zaten uygulananmbir yöntemdir kesin ama zaten bulunmuş şeyleri tekrar keşfetmekte, söylenmiş  sözleri tekrar söylemekte üzerime yoktur. Makinemin koruyucu kapağını feda ederek üzerınde minik bir delik açtım ve başladım yardırmaya. Bu pek el emeği sayılmaz gerçi ama en azından sınırsız deneme/yanılma şansı var elimde. Fena da olmadı sonuçlar. Biraz geliştirme ve daha iyi ışık/pozlamayla daha başarılı pozlar da çıkacak sanki.

Üstelik sütyene de gerek kalmadan!

Akşama paylaşırım sonuçları.