Öyle Değil

Yaşadığım bir şey de olsa yazdığım, kurguladığım bir olay da; ister istemez doğumumdan o ana kadar düşündüklerimin/yaşadıklarımın etkisiyle çıkıyor ortaya. Doğal olarak. Herkeste olduğu gibi. Bazen tek bir durum oluyor aklımdaki, bazen farklı durumların bir karması. Bazen ben bile bilmiyorum, geliveriyor bir cümle diye başladığım şeyin üç sayfa arkası.

Neyse, bugün şunu farkettim. Ne yazarsam yazayım hiç kimse tarafından beğenilmeyeceğini düşünerek yazıyorum ben hep. Durumu yeni farkettiğim için sebebini de bulamadım henüz. Belki sadece kendim için yazdığımdan, belki -beğenilmek hoşuma gitse de- yazarken beğenilmek gibi bir beklentim olmadığından.

Çok özel durumlar dışında yazdıklarımla ilgili fikrini beyan eden, bana fikir veren yalnızca iki insan var, belki de ondan. Yazdıklarım fikir beyan edilecek şeyler de değil pek, orası ayrı. Dünya barışına katkıda bulunmaya, açlığa son vermeye falan çalışmıyorum sonuçta burada.

Bunları yazınca da "yazdıklarımı beğenin, beğendiğinizi de belli edin" gibi bir talepte bulunuyormuşum gibi oldu.

Öyle değil.