İlkokul yıllarında içeceklerin insanlarla bi alıp veremediği olduğunu düşünürdüm.
Kendi hallerine bırakıldığında kahve, çay gibi genelde sıcak içilmesi tercih edilen içeceklerin soğumasını; cola, limonta gibi soğuk içilmesi tercih edilen içeceklerin ise sıcaklaşmasını buna bağlardım.
Termoslarsa insanlarla içecekler arasındaki amansız çekişmede hem zekaları (sıcakla soğuğu nasıl ayırt edebilirdi ki başka?) hem de heybetleriyle en büyük müttefikimizdi benim gözümde.
Ama ne yazık ki o savaşçı yapılarının altına çok narin bir ruh yatardı, hala öyleler mi bilmem ama teknolojileri gereği bir kere düşürsen hemen kırılırlardı. O yüzden en büyük küçüklük korkularımdan biriydi bi termosu yere düşürmek. Böylesine onurlu bir savaşçının ruhunu incitmek istemezdim çünkü.
Sonra büyüdüm; fizik, kimya falan gördüm de anladım olayın aslını.
skip to main |
skip to sidebar
"Kendi dunyamin stariyim" gibisinden
2 yorum:
of buro ya of, aklımdan bi an içinde geçip giden şeyler cümlelerinde öyle güzel vuku buluyor ki, şaşırıyorum çok beğeniyorum. yorum yapamayacak kadar da şaşırıyorum bazen.
haha, teşekkür ederim: )
Yorum Gönder