Göbek

Cumartesi akşamı sinemaya gidelim dedik Kanyon'da. Planımızda Sherlock Holmes vardı ancak bize en yakın seansta en ön sıra dışında yer olmayınca vazgeçtik. Ejder Kapanı olsun bari, diye düşündük. Onun seansı için de salonda beş kişinin yan yana oturabileceği bir yer bulamadık. Mecburen 2+2+1 formasyonuyla çıktık salona. Soner kalede durdu, Güven ve Utku defansta. Erman ve ben de orta sahada. Forvetimiz yoktu. Neyse ki halı sahada değildik, yoksa hiç gol atamazdık muhtemelen.

Neyse zaten asıl olay o değil. Film cumartesi gecesi için birazcık ağır olduğu için film arasında sigara içmeye yeltendik Erman ve ben. Gerçi film ağır olmasa da sigara içerdik kesin.

Dışarı çıkmak için yürüyen merdivenlerden inerken bi baktım, Soner de arkamızdaymış. Sonerin bi basamak arkasında da bi adam var, ben sanıyorum ki Utku. Yükselti farkından göbek hizasını görüyorum baktığımda. Sonerle konuşurken bi ara gözüm göbeğine takıldı Utku'nun. Biraz göbek yapmış, diye geçirdim içimden ve göbeğini sıktırmak üzere hamle yaptım. Elim tam göbeğe ulaşmak üzereydi ki kafamı kaldırıp Utku'nun yüzüne bakma ihtiyacı hissettim.

Acı gerçekle yüzleştim o an. Utku değildi göbeğine hamle yaptığım. Alakasız bir adamdı. Adam da göbeğine uzanan bir el farkedince o elin sahibine bakmak istedi haklı olarak, ve biz adamla göz göze geldik.

Neyse ki elimi göbeğe ulaşmadan durdurabildim. İki saniye falan anlamsızca havada kaldı elim ama tanımadığım bir adamın göbeğini mıncıklamaktan iyi bir şey tabi bu.

Yaptığım salaklığı savunmak için "Pardon, arkadaşım sandım da bir an sizi" dedim. "Önemli değil" dedi adam da şaşkın bi gülümsemeyle. Hadi bu neyse, insanlık hali. Ama salaklık bende işte, orda kes di mi muhabbeti. Kesmedim tabi, "Sıçtım, bi de sıvayayım" tekniğinin kitaplara geçecek bir örneğini sergileyip adama "Arkadaşa tam da amma göbek yapmışsın oğlum diyecektim, eki eki" dedim.

Adamın suratı değişti biraz, ve ben yaptığım salaklığı farkettim. O cümlemden sonra zaman geçmedi, yürüyen merdiven aşağı inmek bilmedi. Bozulan yürüyen merdivende mahsur kalan Temel gibi hissettim kendimi. Soner ve Erman patlayarak gülerken ben hiç bir şey yapamadım.

Neyse ki filmden önce bir spor salonunun reklamı vardı. Adam filmden çıkar çıkmaz o salona kaydolmuştur muhtemelen.