Gülümse

Milletçe nasıl yetiştirildiysek, en azından benim çevremde insanların bir kısmı gülmeyi bir kabahat olarak algılıyor. Kabahat de demeyeyim de (Haydar Dümen Mode: ON), fazla güldüklerinde çekiniyor insanlar, korkuyorlar.

Çok gülen çok ağlar (var mı böyle bi özdeyiş, emin olamadım) lafı mesela. Ya da özellikle ortayaşı biraz geçmiş bayanlar arasında duyduğum "Ay çok güldük, başımıza bi iş gelecek" lafı.

Nedense çok güldükten sonra illa ki bir kötülükle karşılaşacaklarmış gibi düşünüyor insanlar. Güldüysen, bedelini illa ki bir acıyla ödeyeceksin sanki.

Oysa ne kadar güzel gülmek. Sonrasında başına ne geleceğini düşünmeden, sadece o anı yaşayarak. Ve bence çok güldüysen, hayata o an poziftif bakıyorsun demektir, ve sen pozitif baktıkça sorunlar küçülür gider.

Güldükçe başına iş gelmez, başına gelebilecek işler daha az hasarla atlatılır.


Daha uzun bir post olması gerekliydi bunun, kafamda öyle planlamıştım da üşendim şu an.