Evet, Belki

Sürekli konuşan bir insan olmadığım halde, -ki bazı durumlarda gerektiğinden az konuştuğumun da farkındayım- bazen işin nereye varabileceğini öngörmeme rağmen dilimi tutamayıp aklımdan geçeni söyleme inadım yüzünden tatsızlıklar yaşıyor olmamı garipsiyorum. Garipsemiyorum da demeyeyim aslında, alışmış olmam lazım artık.

Böyle bi durum yaşadığımda da kimseye değil kendime kızıyorum işi bile bile lades (hah işte, hiç sevmediğim kalıplardan biri daha) durumuna getirdiğim için.

Aklına geleni söylemeden duramıyorsan, gerektiğinden az konuştuğun durumlarda aklında hiç bir şey olmuyor mu, diye soran olursa tatmin edici bir cevap veremem baştan söyleyeyim.

Üşengeçlik diyelim biz o durumda konuşmamama.

Yine toparlayamadım ya neyse.