Günlük hayatımda ileriye dönük - ki bu bir hafta ve sonrasını kapsar- plan yapmayı hiç sevmememin sebebi, yaptığım planlarda meydana gelen herhangi bir aksaklık/erteleme durumunun keyfimi olması gerektiğinden fazla kaçırıyor olması sanırım.
Bir nevi savunma mekanizması yani.
Mantıklı çalışan bir mekanizma mı?
Elbette hayır.
skip to main |
skip to sidebar
"Kendi dunyamin stariyim" gibisinden
3 yorum:
Hayat, planlarımızı gerçekleştirmeyi hedeflerken başımıza gelenlerden ibarettir desem, çok mu felsefi olur?
Hayatı kendimize güldürmemek için mümkün olduğunca az plan yapmak en güzeli o zaman.
neden takip edemiyorum ki?
Yorum Gönder