Davetiye

Malum, evlenme teklif etme şekli çoğu zaman iki taraf için de çok önemsenen bir şey. Gerçi bu yargıya daha ziyade izlediğim filmlerden/dizilerden falan vardım. Gerçek hayatta bu durum nasıldır emin değilim. Onunla ilgili yeterli gözlem yapamadım henüz.

Ama benim gözümde canlanan; sevdiği insana evlenme teklif edecek erkek sanki doktora tezini savunmak için jüri karşısına çıkan makine mühendisi gibi heyecanlanır, günler öncesinden plan program yapmaya başlar. Arkadaşlarından fikir alır, mekan ve ortam hazırlar elinden geldiğince. Mümkün olduğunca romantik bir atmosfer yaratılır ki odun durumuna düşülmesin.

Mesela bu Türk filmlerinde falan kadın ve erkek yemek yerken durduk yere bi kemancı belirirse biliriz ki çocuk az sonra tek dizinin üzerine çöküp cebinden çıkardığı kutuyu açarak evlenme teklif edecek.

Evlenme teklifi alan kız da -evlenecekleri neredeyse kesin olsa bile- hiç beklemiyormuş gibi şaşırır falan. Hatta gözyaşları içinde masadan kalkıp ortamdan koşarak uzaklaşarak gelin aday adaylarımıza kötü örnek olur bazıları. O an damadın yüz ifadesi görülmeye değerdir.

Ama üzülme sayın damat, kız koşsa da fazla uzaklaşmaz. Mekanın mümkün mertebe manzara gören bir yerinde; balkonunda, terasında falan gözlerini uzaklara dikmiş düşünerek seni bekliyor olacaktır. Sakin ol.

Öyle ya da böyle, orijinal bir evlenme teklifi - "benimle evlenir misin?" sorusunun bahçeye çiçekle yazılmış ya da tek motorlu bir uçağın arkasına afiş olarak iliştirilmiş hali değil orijinallikten kastım- yıllar sonra çocuklara, torunlara gülümseyerek anlatılır o kesin.
Benim aklıma şey geldi, erkek kadına aşağıdakine benzer bir şekilde kendi düğün davetiyelerini göndererek evlenme teklif etse nasıl tepki alır acaba?

Orijinal bir fikir mi olur, fazla mı emrivaki olur bilemedim.