Haşhaş bitkisi vardır bir de. Yeteri kadar büyüdüğünde kırar onu işçiler de gövdesinden akan sütle afyon elde ederler. Hatta derler ki, tarlada çalışan bebekli kadın bir damla sürermiş o sütten bebeğin ağzına, bebek kafa bir milyon, gıkını çıkarmadan gün boyu uyurmuş kundağında.
Senin -gidişin değil ama- gidiş şeklin de öyle bir kırdı ki beni, öyle çizdi ki beyaz ve narin yerimi; şu aralar kimi zaman kauçuk gibi kalıba dökülüp bir şekle giren, kimi zaman da afyon gibi zehir veren yazılarım öyle döküldü benden dışarı, çiziklerden akan süt gibi.
Belki de o yüzdendi;
Bir süre bir esneyip bir gerilmem kauçuk gibi.
O yüzdendi;
Kafam bir tuhaf gezmem biri ağzıma bir damla afyon çalmış gibi.
Neyse ki haşhaş mevsimi geçti.
(Ağustos,11)
2 yorum:
Haşhaş mevsiminin geçmesi güzel olsa da, bir de şu açıdan değerlendirmeli: kafa güzelliği de iyidir :)
Önce bir rahat olsun da kafa: )
Yorum Gönder