Annemin bir huyu vardı, ben küçükken belli dönemlerde elimi/ayağımı kağıdın üzerine koyup etrafından kalemle geçmek suretiyle elimin/ayağımın o zamanki boyutlarını kayda alırdı. Alırmış yani, pek hatırlamıyorum ben o zamanları.
Geçenlerde telefonla konuşurken aklıma geldi, "göndersene onları bana" dedim. Annem de sağolsun, bir şey isteyince bin şey gönderme olayını hiç aksatmadan eskiye dair ne bulduysa göndermiş: Küçükken söylediğim ve onun bir kenara not aldığı cümleleri, hatırladığım ilk aşkımla olan fotoğrafımı, günlük yazma girişimlerimi, yerel gazeteye tekzip yazısı yayınlamaları için yazdığım mektup, çizdiğim -aslında somut olması gerekirken baktığında daha ziyade soyut kavramları andıran- resimler, falan filan. İyi de olmuş. Gel gör ki sadece bir tane el çizimim vardı gönderilerin arasında.
Neyse, hepsine tek tek baktım ve karar verdim ki insanın 3.5 yaşındaki hali 30 yaşındaki halinin ipuçlarını veriyor. Herkes için veriyor mu bilmem de, benim için vermiş en azından. "İnsan 3.5'unda neyse 30'unda da o olur, ekik" dememek için hemen ipuçlarını değerlendirmek istiyorum.
1. Çizim konusunda ta o zamanlar yeteneksizim. Balık diye çizdiğim balona, araba diye çizdiğim balığa benziyor.
2. Yazmak o zamanlar da benim için önemliymiş. Çok sürdüremesem de günlük tutmaya heves etmiş, hiç beceremesem de şiir yazmayı denemişim. Ek ipucu: şiir yazmayı beceremeyeceğim o zamanlardan belliymiş.
3. Mühendis olacağımın sinyallerini de daha okuma yazma bilmiyorken vermişim ki hedeflerim de gayet yüksekmiş bu konuda. Amacım insanlığa hizmet miymiş, yoksa TV'de görünüp meşhur olmak mıymış, tartışılır.
4. Kurumlara çalışanlarını şikayet eden mektuplar yazmaya bayılacağım o zamanlardan belliymiş.
5. O zamanlar çapkın -o zamanlarki tabirimle- "çapman"mışım. Hala öyle olup olmadığım konusunda yorum yapamıyorum.
Resmi kanıtları da ben yayınlayayım ki ileride halka malolan biri olursam biri "flaş flaş" falan diye magazin programlarına düşürmesin belgeleri.
Çizimlerim, ki ölsem yine para etmezler:
Günlüğüm:
Vatana millete hayırlı evlat olma yolundaki hedeflerim:
Tekzip yazısı istemim:
(Hızımı alamamış hafif tehdit de etmişim)
Çapkınlık niyetimi belli edişlerim:
İlk aşkım?: (Aslı bu arada adı)
Muhtemelen ilk şiirim. İçimizdeki takım aşkı bambaşka:
Bu da muhabbetin açılmasının müsebbibi el grafim:
.
.—————————
7 yorum:
günlüğe bittim, "espri bulmam gerekiyor çünkü hatıra defterine yazacağım"
ama tehditkar bölümün büyük hali açılmıyor okuyamadık sayın turunç bilgilerinize sunarım.
Teşekkür ederim sayın gülş, toplumu güldürmeyi neredeyse doğar doğmaz vazife edinmişim kendime.
Düzelteyim tehdit kısmını da.
tek kelime ile dağıldım ahahahah
Ne mutlu bana diyeceğim de dağıtan bilmem kaç yıl önceki halimin yaptıkları olduğundan onun adına konuşamadım: )
Televizyon karşısında uyuyakalmak mı, bu da bi ipucu :)
Bayıldım bunlara!
13 yaşında "fakat" sözcüğünü cümle içinde kullanan kaç kişi sayabilirsin buro?
Benim bir sorum olacak yalnız; kümeler konusunu çok iyi anladığını düşünüyorum ama anne balık ve baba balık'ın kesişim kümesinde bir şey var mı, onu tam çözemedim de... :)
Teşekkürler: )
Ya kesişimi sen söyleyince farkettim de, onlar galiba öpüşüyor. Bir de annemdeki nasıl bir içgüdüyse, "annenin yavrusu" yazmış. Babanın hiç lafı yok.
Ben bunları nasıl kaçırmışım ya!
Şiire bittim, son dörtlükte Karacoğlan der ki kısmı bile var :))
Yorum Gönder